Չգիտեմ՝ կհամաձայնեք հետս, թե չէ, բայց մեր աղջիկները շատ են լկտիացել: Ընկել են ինչ-որ ժամանակակից հոսանքների հետևից, իրենց նորաձևի տեղ են դրել ու հեռացել են իրենց ակունքներից: Ու ամեն օր ավելի են փոխվում, կտրվում են ճիշտ արժեքներից ու օտարին կապկելու մոլուցքով վարակված էլ ավելի դեֆորմացվում: Մի տեսակ շատ արագ են զարգացել: Արտաքիններն են փոխել, մտածելակերպն են ասել է թե մոդեռն սարքել: Այսօրվա ժամանակակից աղջիկները չգիտեմ ում համար են, բայց հաստատ մեր հայ տղաների համար չեն, ովքեր դեռ շարունակում են հավատարիմ մնալ ըստ իս իրական արժեքներին ու չդավաճանել իրենց ձևին ու տեսակին:

Ընկերներ շատ ունեմ, մեծամասնությունը կամ դեռ միայնակ է, կամ բազմաթիվ պրպտումներից ու ձախողումներից հետո փնտրում է նորմալ աղջիկ: Այսինքն՝ ոչ այս ժամանակակիցների նման: Ոչ նրանց նման, ովքեր հազար տղայի հետ ման կգան, փաբերից դուրս չեն գա, ոչ նրանց նման, որ բոլոր տղերքին հազար ձև չափում են, ոչ նրանց, որ փողով փեսացու են փնտրում, ոչ նրանց, որ աչքերները հազար տակ ֆռռացնում են, ոչ նրանց, որ ճչացող հագնվում են ու իջնում Հյուսիսայինները իրենց ի ցույց դնելու, ոչ նրանց, որ սոցցանցերում առաջին նամակ գրելու իրավունքը իրենք իրենց են պատվիրակել ու հազար ձև գիտեն դուր եկած տղային կպցնելու: Ու նաև ոչ նրանց նման, որ կարիերիստ են դարձել, ոչ նրանց, որ աշխատանքում այնքան են աճում ու ուժեղանում, որ իրենցից ուժեղ տղամարդ գտնել չեն կարողանում ու որ տղամարդու առաջ թուլանալու հաճույքը այդպես էլ երբեք չեն վայելի:

Հիշում եմ, 5 տարի առաջ Թբիլիսիում էի: Ընկերներիցս մեկը առաջարկեց երեկոյան շրջայց անենք ու գիշերային կյանքին ծանթանանք: Գժվելու բան էր. սրճարաններում բոլոր աղջիկները սիգարետով էին: Այդ պահին մի խոր հոգոց հանեցի, որ ինչ լավ է Հայաստանում նման բան երբեք չես հանդիպի: Մեզ մոտ ուրիշ է, մեր աղջիկներն էդպիսին չեն: Եկա Երևան ու ուզում էի հատ առ հատ համբուրել մերոնց իրենց կանացիության համար, փաբերում չզվռնելու համար, կիրթ ու գեղեցիկ հագուկապի ու կեցի համար:

5 տարի առաջ չգիտեի, որ 2013-ի Երևանի սրճարաննրում բոլոր աղջիկները ծխելու են, չգիտեի, որ գռեհիկ շրթներկ են քսելու ու ոտքերները մինչև ականջները բացեն, չգիտեի, որ մտքերները պղծվելու են, չգիտեի, որ էդտեղ նստածների մեծ մասը վաղուց էլ կույս չի ու ծաղրում է քչաքանակ պարկեշտներին, չգիտեի, որ մեքենան ու թանկարժեք ժամացույցը ավելի են գրավելու տղայի մեջ, քան նրա աչքերն ու վերաբերմունքը: 5 տարի առաջ ես շատ բան չգիտեի ու երանի թե չիմանայի:

Քանի գնում, հասարակությունը պղծվում է, հարաբերությունները դառնում են մի տեսակ ոչ ճիշտ: Դեմ եմ նման ազատությանը, դեմ եմ արգելող օրենքների բացակայությանը: Օրենքների ու պատժի բացակայության դեպքում կինը սկսում է աջ ու ձախ դավաճանել, ամուսինը լկտիանում է, երեխաներն այլասերվում: Բոլոր ճանապարները տանում են Հռոմ, հիմա էլ են տանում: Հիմիկվա հասարակությունը դեպի հռոմեական կայսրության ժամանակվա տոտալ գոմիկացում, օռգիաներ ու լկտիություն է գնում: Հիմիկվա Եվրոպան դրա ձեռը կրակն է ընկել, գեյերը երեխա են որդեգրում, եսիմ ինչեր են անում, մեզ մոտ էլ կլինի… Ավելի ուշ…

Կասեք՝ առաջ էլ էր տենց, բա մեր տատերի տաները, պապերի պապերը 12 տարեկանում էին ամուսնանում, պոռնո ժանրի երգեր էին գրում ու երգում: Էս պղծումը սովետը կանգնեցրեց: Սովետը թափ տվեց էդ լկտիությունը ու նոր պարկեշտ հասարակություն կառուցեց, որտեղ օռգիաներ չկային: Հիմա սովետ չկա, էլի Հռոմ ենք գնում: Բարի երթ:

Նյութի աղբյուր՝ http://www.facebook.com/andre.kalyan/posts/434285696663805