Հայաստանի մարզերում կանանց շրջանում առավել հաճախ հանդիպող խնդիրները երկուսն են՝ միոմաներ ու սեռավարակներ: Այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց «Հայ ամերիկյան առողջության կենտրոնի» գինեկոլոգ Մարինա Ոսկանյանը: «Հայաստանում ամեն երկրորդ կին որևէ բորբոքային պրոցես կամ ինֆեկցիա ունի»,- ասաց նա:
Մարինա Ոսկանյանը նշեց, որ չնայած Հայաստանում կան հետազոտման նորագույն մեթոդներ, այնուամենայնիվ երկրում արգանդի պարանոցի քաղցկեղից դեռևս կանայք մահանում են: Գինեկելոգի խոսքով՝ վերջին 20 տարիների ընթացքում սեռական ճանապարհով փոխանցվող վարակների թվի աճ է նկատվել. «Այդ ինֆեկցիաները առաջացնում են և´ չբերություն, և´ բորբոքումներ, և´ այլ խնդիրներ»:
Կենտրոնի ռադիոլոգ Անի Հակոբյանը պատմեց, որ կենտրոնում հայտանաբերված կրծքագեղձի քաղցկեղով տառապող ամենաերիտասարդ աղջիկը 18 տարեկան է եղել. «Բարորակ նորագոյացության չարորակացած վիճակ էր, եկել էր հեռավոր շրջանից: Ընդ որում, ցավոք սրտի, ընտանիքը թույլ չէր տվել աղջկան դիմել բժշկի, և եղած փոքր նորագոյացությունը բավական մեծացել էր և վերածվել չարորակի»: Անի Հակոբյանի խոսքով՝ Հայաստանում քաղցկեղի վիճակագրությունը համապատասխանում է ԱՄՆ-ի, Եվրոպայի երկրների տվյալներին. «Մենք յուրահատուկ ենք նրանով, որ մեզ մոտ երիտասարդ քաղցկեղը բավական հաճախ հանդիպող երևույթ է, և նույնիսկ աշխարհի բժիշկներն են հետաքրքրված այդ հարցով, որովհետև կարծում են, որ գենետիկ նախատրամադրվածություն կա»:Այս մասին գրում է 168.am-ը։
Կենտրոնի տնօրեն Խաչանուշ Հակոբյանի հաղորդմամբ՝ կենտրոնում մինչ օրս հետազոտվել է 734 տղամարդ այցելու. այս ընթացքում քաղցկեղի 29 դեպք է հայտնաբերվել: Կանանց շրջանում մինչ օրս կրծքագեղձի քաղցկեղ ախտորոշվել է 7004 այցելուի մոտ: Նա նաև ասաց, որ, ինչպես տարիներ առաջ, այնպես էլ այժմ, զանազան վարակներից, հիվանդություններից զերծ մնալու համար կոչ են անում կանանց հետևել անձնական հիգիենային. «Մենք չենք կարող գնալ, կնոջը լողացնել, բերել հետազոտության, կամ իրենք որ գալիս են հետազոտության, մենք մեր բոլոր դռներ-պատուհանները բացում ենք, որ բժիշկը կարողանա շնչել ու իրենով զբաղվել»:
Ռադիոլոգ Անի Հակոբյանն ասաց, որ Հայաստանում վերջին շրջանում վահանաձև գեղձի փոփոխություններ ունեցող անձանց թվի աճ է նկատվում: «Դրան նպաստում են և´շրջակա միջավայրը, և´ սթրեսային գործոնները, ոչ ճիշտ ապրելակերպը, մենք չգիտենք՝ ինչ ենք ուտում»: