LN-ի հյուրասրահում է հաղորդավար Արման Մարգարյանը:

- Կասե՞ք` ինչը ՁեզՀայաստանումչբավարարեց,ինչպե՞սկայացրեցիք հայրենիքիցհեռանալուորոշումը:

- Հասկացա` Հայաստանում սկսել եմ տեղում դոփել եւ որոշեցի` պետք է գնամ ավելի մեծ երկիր, ավելի զարգացած քաղաք, որպեսզի ես էլ զարգանամ:

-Ինչո՞ւ հենց Ռուսաստան:

-Եթե լրիվ անկեղծ ասեմ, առաջին նախապայմանն այն էր, որ կարելի էր պարզապես տոմս գնել ու հեռանալ` առանց վիզաների ու դեսպանատների:

-Արդեն չորս տարի է, ինչ բնակվում եք այդտեղ, ապրելն ու աշխատելը դրսում ի՞նչ խնդիրներէ ենթադրում:

-Միգրանտ լինելը միշտ էլ տարբեր խնդիրներ է առաջացնում, բայց մյուս կողմից էլ ստիպում է ավելի զգոն ու արագաշարժ լինել: Իմ բախտը բերել է. արտաքինս վառ արտահայտված կովկասյան չէ, այդ առումով ինձ համար ավելի հեշտ է, քան մեր մյուս ազգակիցների: Կա նաեւ մենթալիտետի խնդիր. ինչքան էլ մոտ են Ռուսաստանի հետ, միեւնույնն է՝ այստեղ մարդիկ այլ կերպ են մտածում, այլ կերպ նայում կյանքին, մի խոսքով՝ ադապտացման պրոցես պետք է անցնես, որ լիարժեք ինտեգրվես:

-Ասել եք` չեք պատրաստվում միշտ մնալ Ռուսաստանում, ուղղությունը Ձեզ տանում է դեպիԵվրոպա, հետո՝ Միացյալ Նահանգներ… Կարելի՞ է ենթադրել, որ հայրենիք վերադառնալըբացառվում է, թե՞ վերջին կանգառնայնուամենայնիվ կլինի Հայաստանը:

-Հայրենիք վերադառնալը չի կարող բացառվել, ընդհանրապես ցանկացած բան բացառելը, կարծում եմ, խելացի մարդու արարք չէ: Այո՛, ե՛ւ Եվրոպայում, ե՛ւ Նահանգներում ուզում եմ ապրել, ուզում եմ հասկանալ այդ մարդկանց մտածելակերպը, զգացմունքները եւ այլն…. Ի դեպ, այդ երկրների շարքին կարելի է ավելացնել նաեւ Հնդկաստանն ու Չինաստանը:

-Մի անգամ ասել եք, որ ապրելով դրսում, բացահայտել եք` շատ հայրենասեր եք, բացիդրանից , էլ ինչե՞ր եքբացահայտել ինքներդ Ձեզ համար:

-Շատ տարբեր բաներ՝ թե՛ մարդկային շփման մեջ, թե՛ ինքդ քո մեջ. Ամենակարեւորը՝ չպետք է դադարես աշխատել ինքդ քեզ վրա, մանավանդ օտար երկրում:

- Համաձայն չինական մի ասույթի` եթե անգամ կինը նման է հրեշտակի, զգուշացիր ևիմացիր, որ նրա մեջ սատանաէ թաքնված… Կարծում եք` այդպե՞ս է:

-Յուրաքանչյուր կնոջ մեջ սատանա է թաքնված, պարզապես պետք է գտնել ճիշտ ձեւ` սատանային չարթնացնելու, չնայած չգիտեմ՝ կա արդյոք մեկը, որ գտել է այն:

-Ի՞նչ համեմատություն կանցկացնեիք հայ եւ օտարազգի կանանց ու աղջիկների միջև:

-Ցավոք սրտի, ամենամեծ եւ երեւացող թերությունն այն է, որ հայ աղջիկներից շատերը չտես են. խոսքս տղամարդու հետ հարաբերությունների մասին է: Երկար տարիներ ապրելով արգելքների մեջ` հիմա արդեն չգիտեն`ինչպես վարվեն ազատության հետ…. Դրա համար էլ կուսաթաղանթ են բերում Հայաստան. ամոթ է:

-Արմանի սիրտն ունի՞ իր տիրուհուն, եթե, իհարկե , գաղտնիք չէ:

-Ունի, բայց ոչ կին-տղամարդ հարաբերությունների առումով…Ունեմ ինձ շատ մոտ եւ հարազատ մի ընկերուհի, ում հետ ինձ զգում եմ լիովին ազատ ու երջանիկ:
Ընդհանրապես մարդկանց շատ դժվարությամբ եմ ինձ մոտ թողնում, լինի դա ե՛ւ սիրային, ե՛ւ սովորական ընկերական շփում: Կյանքս այդպես է դասավորվել. ես մարդկանցից պահանջում եմ ավելին, քան նրանք կարող են կամ պատրաստ են տալ, բայց փոխարենը ինքս տրվում եմ ամբողջությամբ, հենց այդ պատճառով հաճախ հիասթափվում եմ:

-Առաքինի վարք, գեղեցիկ արտաքին, հարուստ ներաշխարհ. կանանց մեջ այս ամենն ի՞նչհերթականությամբ պետք էլինի, կամ գուցե Ձե՞ր տարբերակն ավելացնեք:

-Ամեն մարդու համար այս հատկանիշները կարող են տարբեր լինել, կարեւորը՝ լինի սեր եւ անկեղծություն, մնացածը կարեւոր չէ:

-Ի՞նչ է սերը Ձեզ համար:

-Սերը չբացահայտված երեւույթ է:

-Կա՞ն Ձեզ համար հավերժական ու մնայուն արժեքներ, եթե այո, ապա թվարկեք, խնդրումեմ….

-Հույս, հավատ, սեր:

Շողիկ Գալստյան

LADYNEWS.am