2012թ. առաջին կիսամյակում մարդկանց թրաֆիքինգի` (132, 132պ հոդվածով) 15 դեպք է արձանագրվել` 2011թ-ի նույն ժամանակահատվածի 11 դեպքի համեմատ: Այս մասին NEWS.am-ը տեղեկանում է ՀՀ գլխավոր դատախազության կոլեգիայի վերջերս ամփոփված հաշվետվությունից:

21-րդ դարում մարդկանց որսն ու վաճառքը իրականացնող բիզնեսի այս տեսակը հիմնականում բաժանվում է 4 ճյուղի` սեռական, աշխատանքային, մարմնի մասերի եւ երեխաների առեւտրի: Թրաֆիքինգի այլ տեսակներ եւս կան`ստրկության դրդող վիճակը` ստրկություն, երեխայի առքուվաճառք, մարդու առքուվաճառք, սակայն դրանք մյուս 4-ի պես տարածված չեն: Հայաստանում թրաֆիքինգի գործերով զբաղվող  փաստաբան Հովիկ Արսենյանը NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց, որ թրաֆիքինգի գործերով երկրները բաժանված են երեք խմբերի` սկզբնաղբյուր երկիր, տարանցիկ երկիր եւ վերջնակետ երկիր: «Բայց առաջին հերթին մենք ելքի` մատակարար երկիր ենք համարվում, հետո նոր տարանցիկ եւ վերջում նոր միայն մուտքի` վերջնակետ երկիր: Սակայն ուկրաինուհիներ  հետ կապված մի քանի դեպք ենք ունեցել, երբ մուտքի երկիր ենք համարվել, որը, հատկապես աշխատանքային թրաֆիքինգին է վերբերում,  քան սեռական շահագործման: Իսկ, որպես կանոն մատակարար երկիր ենք առաջին հերթին Թուրքիայի եւ Արաբական Էմիրությունների համար կանանց դեպքում, իսկ տղամարդիկ Ռուսաստանում են  աշխատանքային թրաֆիքինգի են ենթարկվում»,- մանրամասնեց Հովիկ Արսենյանը: Թեեւ վերջին շրջանում մարդիկ իրազեկված են մարդկանց ճակատագրերը կործանող այս բիզնեսի մասին, սակայն թրաֆիքինգը շատերը շարունակում են նույնացնել պոռնկության կամ մարմնավաճառության հետ, որոնք սակայն միանգամայն տարբեր են եւ հավանաբար պատճառ է հանդիսանում այն հանգամանքը, որ առվել հայտնի են սեռական շահագործման թրաֆիքինգի դեպքերը: Նախ` սկսենք նրանից, որ մարմնավաճառները ինքնակամ են զբաղվում այդ գործով, իրենք են ընտրում իրենց հաճախորդներին, որոշում օրը քանի հաճախորդ ընդունեն, ում սպասարկեն, ո՞ւմ  ոչ եւ, վերջապես, վարձատրվում են դրա դիմաց, իսկ թրաֆիքինգի զոհերը զրկված են այդ հնարավորությունից: Ավելին` իրենք սպասարկում են հաճախորդներին, իսկ իրենց  «բոսերը» վարձատրվում դրա դիմաց: Իսկ, եթե հրաժարվում են «բոսերի» պահանջները կատարեն նրանց սպառնում են խմբակային բռնաբարության ենթարկեն կամ առաջարկում ինքնասպան լինել: Սեռական շահագործման համար թիրախ համարվում են 16-37 տարեկան կանայք, աշխատանքային թրաֆիքինգի համար`սկսած անչափահասներից բոլոր կարող ուժերը, իսկ մարմնի մասերի համար կոպիտ ասած տարիքը կապ չունի:

Թրաֆիկինգի կազմակերպիչների կամ «բոսերի» համար հիմնական թիրախներն են թերի կրթություն ունեցողներ, ընտանիքում խնդիրներ ունեցող կանայք եւ անապահով ընտանիքները: Վերջիններս պատահական մարդկանց չեն ընտրում, այլ իրենց  կապերի միջոցով տեղեկանում են, որ այսինչ բնակավայրում նման ընտանիք կա: Հետո պատահական հանդիպումներ են կազմակերպում խոստանում արտերկրում բարձր աշխտավարձով բարոյական աշխատանք, իսկ տեղում հենց նրանց ձեռքից խաբեությամբ վերցնում են անձնագրերը դարձնում են ստրկության զոհ:

Արսենյանը նշեց, որ թրաֆիքինգի մասով գործերի ավելացումն ամեն դեպքում իրական պատկերը չեն արտացոլում։ «Ես կարծում եմ, որ շատ անգամ ավելի շատ են նման դեպքերը: Հատկապես վերջին ժամանակներում աշխատանքային թրաֆիքինգի գործերով: Ընդ որում՝ ես պետք է  ասեմ, որ լավ կլիներ, որ իրավապահները շատ ավելի լավ աշխատեին, որովհետեւ դեպքերը շատ ավելի հայտնի են, քան տեսանելի, թե՜ իրավապահներին, թե՜ հասարակությանը»,- ասաց Արսենյանը:

Հ.Գ Երեխաների թրաֆիքինգի կանդրադառնանք առաջիկայում:

Պատրաստեց Տաթեւ Մեսրոպյանը