20-ամյա Նանայի մանկությունը բավականին դժվար է անցել։ Հայրը մահացել էր, երբ Նանան ընդամենը 8 տարեկան էր։ Մայրը՝ տիկին Գրետան, սկսեց աշխատել ռեստորաններց մեկում՝ որպես խոհարար։ Նանան դպրոցն ավարտեց գերազանց ու որոշեց իր ուժերը փորձել ԲՈՒՀ–ում։ Նա վճարովի հիմունքներով ընդունվեց ԵՊՀ ռոմանագերմանական ֆակուլտետը։ Թեև չէին կարող այդքան ուսման վարձ վճարել, սակայն Նանան մորը շատ խնդրեց, աղաչեց, ասաց, որ իր համար գործ կգտնի, ու կաշխատի՝ վարձը վճարելու համար։ Տիկին Գրետան այնուամենայնիվ որոշեց, որ Նանան հաճախի համալսարան, մի բան կանեն, ուսման վարձը կտան։ Նանան գտավ աշխատանք։ Դասից հետո աշխատում էր ինտերնետային ակումբում։ Նույնիսկ ընդմիջում չէր անում, որ գումարը չվատնի՝ կարողանա մորն օգնել ուսման վարձը վճարելու համար։ Այդպես 2 տարի։ Համալսարանում բոլորը սիրում էին Նանային, պարտաճանաչ, գրագետ, կիրթ ուսանողուհի էր։ Նանան երկրոդ օտար լեզուն ընտրել էր իտալերենը, ու մի օր էլ իրենց դասախոս պարոն Հարությունյանը, ով մոտ 50 տարեկան էր, բայց բավականին երիտասարդ ու գեղեցիկ տեսք ուներ, առարջկեց Նանային օգնել, դասերից հետո մնալ լսարանաում։ Նանան հաճույքով ընդունեց առաջարկը։ Մոտ 5 դասից հետո, պարոն Հարությունյանը Նանային արդեն այլ առաջարկություն արեց.....Նանան էլ չիմացավ ինչպես, բայց տարվեց գեղեցիկ ու խելացի դասախոսի հաճոյախոսություններով, ու որոշեց երբեմն երբեմն հադիպել նրա հետ..... Այդ օրը նա արթնացավ հյուրանոցներից մեկի անկողնում։ Ու քանի որ մայրը այդ գիշեր աշխատանքի էր, ուստի չգիտեր աղջկա՝ տուն չվերադառնալու մասին։ Նանայի համար բավականին հաճելի էր լինել գեղեցիկ, կայացած, հարուստ մտավորականի սիրուհին, շուտով թողեց աշխատանքը ու սկսեց ապրել «գլամուրային» կյանքով։ Հագուստ էր գնում ֆիրմային խանութներից, ընդմիջում էր անում քաղաքի շքեղ ռեստորաններում, իսկ մորը խաբում էր՝ ամեն ագամ նոր պատմությամբ։ Եկավ մի պահ, երբ Նանան հասկացավ, որ ինքը ընդամեը լաթի կտոր է պարոն Հարությունյանի համար, որ նրան միայն իր մարմինն է պետք, ու փոխարենը նա վերցնում է գումար։ Բայց դա իրեն դուր էր գալիս, ապրում էր շքեղ կյանքով։ Ընդամենը 1 տարվա ընթացքում, Նանայի և՛ մայրը, և՛ հարուստ սիրեկանը մահացավ՝ խոշոր ավտովթարից։ Նանան թեև շատ էր հուզվել, բայց չընկճվեց, գտավ մեկ այլ սիրեկան, թողեց ուսումը ու տրվեց գիշերային թիթեռնիկի կյանքին։ Երբեմն մտքում կարոտելով անցած տարիները, երբ ամեն բան պարզ էր ու մաքուր՝ գիտակցելով, որ այս կյանքին հասցրեց հարուստ ու անպատկառ մտավորականը, իսկ հիմա նա ապրում է.... միայն ապրելու համար։