Հայկն ու Մելինեն արդեն երկու տարվա ամուսիններ էին: Նրանց կյանքն իսկական մղձավանջի էր վերածվել, քանի որ զավակ չէին ունենում: Շրջապատում բոլորն այդ մասին էին խոսում: Ով տեսնում` հարցնում էր, ե՞րբ եք երեխա ունենալու, հո բան չի՞ եղել… Ողջ օրը փակվում էր իր սենյակում, լաց լինում ու ոչ ոքի հետ չէր խոսում:
Ամուսնու ծնողները իրենց որդուն համոզում էին, որ բաժանվի կնոջից ու մի այնպիսի կնոջ հետ ամուսնանա, ով իրեն երեխաներ կպարգևի: 
Բժիշկները բազմիցս էին հետազոտել Մելինեին ու վստահեցնում էին, որ նա որևէ խնդիր չունի, սակայն Հայկի ծնողները միևնույնն է` չէին հավատում բժիշկներին ու վստահ էին, որ խնդիրը հենց նրա մեջ է:
Մելինեն իր հերթին Հայկին աղաչում, պաղատում էր, որ նա էլ գնա հետազոտվի, սակայն նման ցանկացած խոսակցություն ավարտվում էր վեճով, ծեծով:
Հայկի ու Մելինեի հարաբերություններն այլևս այն չէին, նրանք անգամ սեռական ակտ էին ունենում զուտ պարտադրված` մտքով, որ հնարավոր է` այս անգամ ստացվի ու երեխա ունենան: Սակայն տարիներն անցնում էին, իսկ Մելինեն այդպես էլ չէր հղիանում: Ի վերջո, Մելինեն որոշում կայացրեց հեռանալ ամուսնուց: 
Հայկն այպդես էլ չգնաց Մելինեի հետևից: Ընդամենը մեկ տարի անց ամուսնացավ մեկ այլ աղջկա հետ, սակայն երեխա ունենալ նրանց այդպես էլ չհաջողվեց: 
Պարզվեց, որ խնդիրը Հայկի մեջ է, իսկ երկրորդ կինը հեռացավ նրանից:
Մելինեն այժմ կրկին ամուսնացել է, ունի զավակներ, իսկ Հայկն իրեն տվել է հարբեցողությանը: