ՀՀ ոստիկանության Լոռու մարզի քննչական բաժնի Ալավերդու քննչական բաժանմունքի քննիչ Աշոտ Եղիազարյանի՝  Ջրավազանի 2-ա շենքի 9 բնակարանից  2013թ.-ի  փետրվարի 4-ին 4 մլն դրամ արժողությամբ ոսկյա  զարդեր են գողացել: Աշոտ Եղիազարյանն այդ բնակարանում ապրում է վարձակալությամբ:  

Քննիչի բնակարանից կատարված խոշոր չափերի գողության կասկածանքով  փետրվարի  5-ին ոստիկանության Լոռու մարզային վարչության Ալավերդու ոստիկանության բաժնի պետ Արթուր Հարությունյանի կողմից Ալավերդու արհեստագործական ուսումնարանից մանկավարժի ուղեկցությամբ բերման է ենթարկվել Աշոտ Եղիազարյանի բարեկամուհի, 15-ամյա Աննա Բադալյանը. «Փետրվարի 5-ի առավոտյան ոստիկանները եկան ուսումնարանից ինձ տարան ոստիկանություն, երևի քննիչներ էին, ազգանունները չգիտեմ: Ոստիկանապետը գոռում էր վրես. «Ոսկին բեր տուր, թե չէ հետո վատ կլինի»:  Հետո եկավ Աշոտ Եղիազարյանը: Միլպետը Աշոտին ասաց. «Եթե ինքն է եղել, հետո էնպես չլինի, որ ասես բարեկամ ա, հա, լավ»»,- պատմում է Աննան: Մարտի 22-ին գողության կասկածանքով Ալավերդու քննչական  բաժանմունքի քննիչ Կարեն Մոսինյանը, ում վարույթում է գտնվում գործի քննությունը, Աննա Բադալյանի հորը` Սամվել Բադալյանին պատկանող Ալավերդու Ջրավազան թաղամասի 60/3 բնակարանում կատարում է խուզարկություն. «Խուզարկության արդյունքում գործի հետ կապված ոչինչ չի հայտնաբերվել: Ավելին, քննիչ Կարեն Մոսինյանը հրաժարվել է ինձ տրամադրել  խուզարկություն կատարելու դատարանի որոշման և խուզարկության արդյունքների արձանագրության օրինակները»,- ասում է Սամվել Բադալյանը:

Վերջինս խուզարկության մասին որոշման և խուզարկության արձանագրության օրինակները իրեն տրամադրելու պահանջով դիմում է գրել Լոռու մարզային դատախազությանը և հանրապետության գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանին: Մարզի դատախազին գրած իր դիմումում Սամվել Բադալյանը հայտնել է.«Քննիչ Կարեն Մոսինյանը խուզարկության որոշման և  խուզարկության արձանագրության օրինակները պարտավոր էր ինձ տրամադրել համապատասխանաբար ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 228 հոդվածի 2-րդ և 230 հոդվածի 4-րդ մասերին համապատասխան, իսկ իմ կողմից  դրանք ինձ տրամադրելու բանավոր պահանջին պատասխանել է, որ դա հանդիսանում է քննչական գաղտնիք»:  Սամվել Բադալյանը ապրիլի 17-ին «Հետքին» հայտնեց, որ իր դիմումների  պատասխանները դեռև չի ստացել վերադաս դատախազներից:

Սամվել Բադալյանի բնակարում մարտի 22-ին խուզարկություն կատարելուց հետո դատարանի որոշման և խուզարկության արձանագրության օրինակները  քաղաքացուն  չտրամադրելու մասին «Հետքի» հարցմանը քննիչ Կարեն Մոսինյանը պատասխանեց.«Ինչպես կարող է խուզարկության որոշման և խուզարկության արձանագրության օրինակները Սամվել Բադալյանին տրամադրած չլինեմ, դրանք  երկուսն էլ խուզարկությունից անմիջապես հետո  ես տրամադրել եմ Սամվել Բադալյանին»:

Անչափահաս Աննա Բադալյանի շահերի պաշտպան, փաստաբան Ալեքսանդր Ծատինյանը այսօր «Հետքին« հայտնեց, որ քննիչ Կարեն Մոսնյանի կողմից Սամվել Բադալյանին խուզարկություն կատարելու սանկցիայի պատճենը չտրամադրելը այնքան կարևոր չէ, որքան  խուզարկության արձանագրության պատճենը չտրամադրելը:

Փաստաբանը հայտնեց, որ քրեական դատավարության օրենսգրքի 231 հոդվածի համաձայն՝ քննիչը պարտավոր էր խուզարկության արձանագրության պատճենը տրամադրել բնակարանի տիրոջը. «Եթե օրենքը դա նախատեսում է, ես դրա քննչական գաղտնիք լինելը չեմ պատկերացնում: Եթե իսկապես խուզարկության համար եղել է դատարանի որոշում, տվյալ դեպքում Սամվել Բադալյանը իրավաբան չէ,  ես չգիտեմ ինչ թուղթ է նրան ցույց տվել քննիչը: Միգուցե դատարանի որոշում էլ չկա: Կամ, եթե կա, դա չի նշանակում, թե խուզարկության արձանագրության  պատճենը չպետք է տրամադրեն»,- ասաց պաշտպան Ալեքսանդր Ծատինյանը: 

Վերջինս նաև հայտնեց, որ գործի վարույթն իրականացնող  քննիչ Կարեն Մոսինյանի կողմից խախտվում է նաև գործով որպես վկա ներգրավված իր անչափահաս պաշտպանյալի իրավունքները . «Աննան գործով վկա է, սակայն քննիչը  նրան հարցաքննում է որպես կասկածյալի: Արդեն հարցաքննություն է գնացել Աննայի հեռախոսազանգերի շուրջ, թե ով է նրան զանգահարել, ինչ է ասել: Սա օրենքի խախտում է: Եթե քննիչը գտնում է, որ Աննան տվյալ գործով կասկածյալ է, թող  նրան ներգրավի որպես կասկածյալ, բայց եթե նրան որպես վկա է հարցաքննում, վկայի անձնական հեռախոսազանգերը ստուգելը կամ տունը խուզարկելն արդեն օրենքի խախտում է»,- ասում է պաշտպանը:  Փետրվարի 4-ին քննիչ Աշոտ Եղիազարյանի բնակարանից կատարված գողության հետ կապված իր առնչության մասին անչափահաս Աննա Բադալյանը  պատմում է. «Փետրվարի 4-ին Աշոտ Եղիազարյանի կինը` Շուշանիկը մեր տանն էր: Այդ օրը մեզ համար Արևածագ գյուղից պանիր էին բերելու: Ժամը 15:30-ի սահմաններում զանգահարեցին ինձ, ես իջա երկու շենք ներքև պանիրը վերցնելու: Պապիկս էլ էր պանիր վերցնում, հետո  մտա մեր թաղի Աննայի խանութ` հեռախոսս լիցքավորեցի և 10 րոպեի ընթացքում բարձրացա տուն»:

Ժամը 17:00-ի սահմաններում Աննան քննիչի կնոջ` Շուշանիկի հետ Աննայենց տանից դուրս են գալիս, որ Շուշանիկը գնա իրենց տուն, ինքն էլ քննիչի  երեխային  մանկապարտեզից բերի իրենց տուն. «Երբ եկա իրենց տուն, տեսա մայրիկս էլ է այնտեղ, Շուշանիկը լացում էր, հարցրեցի` ինչ է պատահել, ասացին` տանից գողություն է կատարվել»,- պատմեց Աննան: Վերջինս  գործի մեջ ներգրավվել է նաև այն պատճառով, որ  2012թ.-ի դեկտեմբերին  քննիչի կինը Աննայենց տանն իր երեխային լողացնելիս բանալին տվել է Աննային և ասել. «Գնա մեր տնից սրբիչ վերցրու՝ բեր»: Աննան կատարել է քննիչի կնոջ հանձնարարությունը և կրակն ընկել: Աննայի հայրը՝ Սամվել Բադալյանն էլ պատմեց, որ քննիչ Աշոտ Եղիազարյանի հայրը`Արթուր Եղիազարյանը, ով Սպիտակի Ջրաշեն գյուղի մեծահարուստ է,  տղայի տանը կատարված գողությունից հետո  եկել է իրենց տուն. «Նա  Աննայի հետ զրուցելու համար առանձնացավ մեր ննջարանում, քիչ հետո լսեցի Աննայի գոռոցը, ես մտա սենյակ, Աննան անճարությունից  ձեռքերով հարվածում էր պահարանին»,- պատմեց Սամվելը:

Այս պատմությունը եւս մի օրինակ է ոստիկանության ամայականությունների եւ անօրինական գործությունների:

hetq.am